What (not) to watch
Naar de film: altijd lekker en soms als feminist ook best lastig. Het aanbod is groot, maar hoe scheid je het kaf van het koren, zorg je dat je geen van misbruik beschuldigde filmmakers steunt en zorg je dat je regelmatig een film van een vrouwelijke regisseur meepakt? Iedere maand worden in deze rubriek films uitgelicht waar je als feminist zéker heen moet en lees je ook wat je beter kunt skippen.
JA: On The Basis of Sex (reg. Mimi Leder)
Het werd tijd, een biopic over Ruth Bader Ginsburg. De Amerikaanse opperrechter kende een lange weg omhoog en vecht op 85-jarige leeftijd nog steeds dagelijks tegen het patriarchaat. ‘The Notorious RBG’ wordt gespeeld door Felicity Jones, Armie Hammer speelt haar echtgenoot Martin. Saillant detail: de financiers van de film vonden dat Martin zijn vrouw in de film ‘te veel ondersteunt’ en ‘niet boos genoeg’ is. Gelukkig hebben de filmmakers zich niets van dat commentaar aangetrokken. Het resultaat is een heerlijke empowering film over een feministisch icoon.
JA: High Life (reg. Claire Denis)
Claire Denis is één van de meest innovatieve regisseurs ter wereld en ik kan niet wachten om dit sci-fi epos te zien. Robert Pattinson speelt Monte, een vader tegen zijn wil, wiens zaad hem werd afgepakt om een vrouw te bevruchten. Nu zit Monte met zijn dochter in een ruimteschip, op weg naar een zwart gat en het einde van alles. Het beste nieuws: Juliette Binoche speelt ook mee!
JA: Destroyer (reg. Karyn Kusama)
Nicole Kidman vervolgt haar lange reeks fantastische rollen met dit misdaaddrama van regisseur Karyn Kusama. Detective Erin Bell wordt nog altijd geplaagd door gebeurtenissen uit het verleden. Wanneer de slechterik van destijds terugkeert moet ze de confrontatie aangaan met haar eigen demonen. Tip: genoten van Destroyer? Karyn Kusama maakte ook het fantastische The Invitation, nu te zien op Netflix!
JA: Us (reg. Jordan Peele)
Jordan Peele’s Get Out gaf de filmwereld een hoognodige dosis diversiteit en deed de discussie over geïnstitutionaliseerd racisme flink oplaaien. Peele’s nieuwe film Us belooft wederom een fantastisch horrorfestijn met een meer dan scherp randje te worden. Plus: hoofdrolspeelsters Lupita N’yongo en Elisabeth Moss zou ik het liefst in iedere film zien.
NEE: Vice (reg. Adam McKay)
Adam McKay kreeg een Oscarnominatie voor Vice. Een totaal onterechte aanwezige in deze (geheel mannelijke) categorie waar Lynne Ramsay (You Were Never Really Here), Debra Granik (Leave no Trace) of Marielle Heller (Can You Ever Forgive Me?) wél terechte aanwezigen zouden zijn geweest. Het levensverhaal van vicepresident en allround bad guy Dick Cheney (Christian Bale onder een dikke laag make-up) zou boeiend kunnen zijn, ware het niet dat McKay het verhaal steeds onderbreekt met een ‘grapje’ of ‘coole verteltechniek.’ Zit je net lekker in het drama, wordt er opeens weer een metafoor uit het dierenrijk, een Shakepeareaanse dialoog of een misplaatste aftiteling van stal gehaald. Jammer, zo’n film die zichzelf steeds onderbreekt. Het materiaal is er, het eindresultaat is een beetje kinderachtig.
Voor de thuisblijver: Period. End of Sentence. (reg. Rayka Zehtabchi)
Ja, het is echt waar: afgelopen weekend heeft een film over menstruatie een Oscar gewonnen! Deze fantastische korte documentaire toont vrouwen in India die het daar heersende taboe rond ongesteldheid doorbreken door zelf maandverband te maken en verkopen. Ultieme feel good die maar weer eens laat zien dat ‘girls supporting girls’ zowel heel leuk als heel belangrijk is. Nu op Netflix!
Sophie Jansen
DEEL
Lees ook
Ik keek alle Netflix Original kerstfilms – zodat jullie het niet hoeven doen*
Feminist in de bioscoop #7
Filmrecensie – Ask Dr. Ruth
