Beste Pro-Life’ers,
Naar aanleiding van de toenemende anti-abortusdemonstraties in Nederland en de recent ingevoerde wetgeving in een aantal staten in de VS, moeten we het even hebben over abortus.
In discussies over abortus zie ik dat we het over twee verschillende dingen hebben. Jullie hebben het over het recht op leven van het kind. Wij hebben het over het recht op lichamelijke integriteit – of de onaantastbaarheid van het lichaam – van de zwangere vrouw. Allebei deze rechten zijn verankerd in nationale en internationale wetgeving.
Ze botsen. En daarom botsen wij. Maar het is niet ongebruikelijk dat wetgeving botst. Het komt in het recht regelmatig voor dat twee verschillende rechten tegen elkaar moeten worden afgewogen voordat besloten kan worden wat juist is. Denk bijvoorbeeld aan veiligheid en privacy, waartussen continu afwegingen worden gemaakt.
Dus waarom vinden pro-choicers dan dat het recht op lichamelijke integriteit voor moet gaan op het recht op leven? Moreel filosoof Judith Jarvis Thomson denkt er als volgt over:
Stel je voor dat je op een dag wakker wordt, en vastgekoppeld zit aan een wereldberoemde vioolspeler. De vioolspeler lijdt aan nierfalen, en na onderzoek is gebleken dat jij als enige persoon ter wereld de juiste lichamelijke compatibiliteit met hem hebt om de vioolspeler te helpen overleven. Negen maanden moet je aan hem vastzitten en zullen jouw nieren het werk voor jullie beiden doen, maar daarna zal hij genezen zijn.
Volgens Thomson is het in dit geval gerechtvaardigd om je los te koppelen, ook al gaat de vioolspeler dan dood. De vioolspeler kan niet tegen jouw wil van jouw nieren gebruik maken. We kunnen immers ook geen gezonde mensen dwingen een nier te doneren om nierpatiënten te helpen, ondanks dat deze nierpatiënten anders dood gaan en gezonde mensen prima met 1 nier kunnen leven.
Als we niet aan een levend persoon kunnen vragen een nier of bloed af te staan om een ander levend persoon te redden, zelfs niet als dat de enige manier is om hen te redden, waarom zouden we dan wel aan vrouwen kunnen vragen om hun baarmoeder af te staan? Als lichamelijke integriteit boven het recht op leven komt te staan als het om twee individuele personen gaat, waarom zou dit bij moeder en kind anders zijn?
Daarbij kunnen we ons ook afvragen vanaf wanneer een ongeboren vrucht een persoon genoemd kan worden, en dus beroep kan doen op het recht op leven. Zelf geloof ik niet dat een embryo of foetus die niet buiten de baarmoeder kan bestaan deze aanspraak kan maken. Maar zelfs als ik jullie volg in het geloof dat het vanaf de conceptie een persoon met rechten is, blijft bovenstaand argument overeind. Als bij volgroeide personen het recht op lichamelijke integriteit het wint van het recht op leven, dan toch zeker ook bij onvolgroeide?
Dit leidt mij ook tot de volgende vraag aan jullie: pro-life’ers, hoe heilig is het leven nog voor jullie na de geboorte? Vaak genoeg zie ik dat dezelfde demonstranten die tegen abortus zijn, het welzijn van de personen die al wel geboren zijn niet even belangrijk lijken te vinden. Waar zijn jullie als er geprotesteerd moet worden voor meer geld voor het onderwijs of de gezondheidszorg, beter beschikbare kinderopvang, armoedeverlichting of ruimer zwangerschaps- en ouderschapsverlof? Waar zijn jullie als de rechten van zwakkeren in de samenleving verdedigd moeten worden, van kinderen en ouderen, maar ook gehandicapten, gevangenen, gemarginaliseerde groepen, verslaafden, vluchtelingen, mensen die door omstandigheden buiten hun controle aan de grond zitten?
Pro-choice betekent niet pro-abortus. Ook pro-choicers zien abortus liever geminimaliseerd door middel van goede seksuele voorlichting en vrij beschikbare anticonceptie. Alleen wanneer dit onverhoopt niet voldoende blijkt te zijn om een ongewenste zwangerschap te voorkomen, staan we achter het recht op lichamelijke integriteit van de vrouw. Het is uiteindelijk aan haar of ze haar lichaam wel of niet ter beschikking stelt aan een ander persoon. Dat is een keuze die door niemand voor haar gemaakt kan worden, niet door anderen in haar omgeving, niet door onbekende demonstranten, en zeker niet door uitsluitend mannen die nooit voor een dergelijke keuze zullen komen te staan. Er zijn een hoop goede redenen om geen kind ter wereld te willen brengen – financiële, morele, emotionele, praktische en gezondheidsredenen – en vrouwen hebben het recht zelf in te schatten wat voor hen de juiste beslissing is.
Dat we het hier, bijna 50 jaar na de protesten van de Dolle Mina’s en Roe vs Wade, nog steeds over moeten hebben, vind ik vermoeiend en doodeng. Het voelt alsof de dystopische staat Gilead uit The Handmaids Tale, waar vrouwen niet meer dan broedmachines zijn, dichterbij komt. Kunnen we zwangere vrouwen alsjeblieft het recht op lichamelijke integriteit (terug)geven – ook wat betreft hun baarmoeder – en hen dit recht op een veilige en vrije manier laten uitoefenen?
Met vriendelijke groet,
Eline @ElineElstgeest
P.S. wil je vrouwen helpen om van hun recht gebruik te maken? Hier zijn een aantal dingen die je kan doen:
- Meld je bij de Bovengrondse aan als Guardian Angel en sta vrouwen bij die op weg naar de abortuskliniek worden lastiggevallen door demonstranten.
- Doneer aan Abortion Support Networks
- Demonstreer mee voor legalisering van abortus in Zuid-Amerika
- Sluit je aan bij feministische initiatieven in de buurt
DEEL
Lees ook
Brief aan Mark Rutte
Brief aan Pro-life demonstranten
Letter to male managers
